ခ်စ္လုိ႔ေခၚတယ္ မွတ္ပါ
လူတစ္ေယာက္မွာ ဇာတာထဲက နာမည္ရယ္၊ အိမ္ကေခၚတဲ့နာမည္၊ မွတ္ပုံတင္ထဲက နာမည္၊ ခ်စ္သူက ေခၚသူတဲ့နာမည္၊ သူငယ္ခ်င္းေတြက ခ်စ္စႏိုးနဲ႔ေခၚတဲ့နာမည္ အမ်ဳိးမ်ဴိး႐ွိတာ ကုိယ္တုိ႔လူမ်ဳိးပဲ႐ွိမယ္ထင္တယ္။ နာမည္ကို တစ္လုံးထဲ အဖ်ားဆြတ္ေခၚရတာနဲ႔၊ အကၡရာ ႏွစ္လုံးဆင္တူပါေနရင္ အဲဒီႏွစ္လုံးပဲေခၚရတာနဲ႔၊ ခ်စ္သူေတြအတြက္ကလည္း သီးသန္႔ေ၀ါဟာရေတြ အစုံပါပဲ။ နာမည္ေလးေတြက မ်ားေသာအားျဖင့္ မိန္ကေလးဆုိရင္ "ေလး" ထည့္ၿပီးေခၚလုိက္ရင္ နဳးညံ့သြားသလုိလုိ။ ေယာက်္ားေလးဆုိရင္လည္း "ႀကီး" ထည့္ေခၚလုိက္ရင္ ပိုၿပီး ခန္႔သလုိလုိ၊ မာေက်ာသလုိလို။ ဥပမာ ၿဖိဳးႀကီး၊ မ်ဳိးႀကီး စသည္ျဖင့္ေပါ့။
ကုိယ္တုိ႔အိမ္မွာ ကုိယ့္အစ္ကိုက ႏူးညံ့တဲ့ နာမည္ေလးေတြ ေခၚတတ္တယ္။ သူ႕အမ်ဳိးသမီး နာမည္က "စိမ္း" တဲ့။ နာမည္ႀကီးပဲ အဖ်ားဆြတ္ေခၚရင္ တစ္မ်ဳိးပဲ။ သိပ္ခ်စ္စရာ မေကာင္းဘူး။ အစ္ကုိကေတာ့ ေခၚတတ္တယ္။ "စိမ္းငယ္" တဲ့။
ကုိယ္ၾကားဖူးတဲ့တစ္ေယာက္လဲ သူ႕အမ်ဳိးသမီးကိုေခၚတဲ့ နာမည္က ခ်စ္စရာေလး။ "ေခးသက္" တဲ့။ ကေလးသက္ လုိ႔ေခၚရာကေန ၾကာလာေတာ့ ေခးသက္တဲ့။ အလဲ့။ တယ္ဟုတ္။ ကိုယ္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ နာမည္က သႏၱာတဲ့။ သူ႕အမ်ဳိးသားက သူ႕ကို ခ်စ္စႏုိးနဲ႔ေခၚေတာ့ "အတာ" တဲ့။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကို သူတုိ႔ ေမာင္ႏွမ အခ်င္းခ်င္း ခ်စ္စႏုိးနဲ႔ ေခၚတာ ေခြးေလးပု တဲ့။ ျမန္ျမန္ေခၚလုိက္ေတာ့ "ေကြးေလးပူ" တဲ့။ နာမည္မွာ "မီ" ဆုိတာပါတဲ့ မိန္းကေလးဆုိလည္း သူ႕ကိုခ်စ္တဲ့လူေတြက ေခၚလုိက္ေတာ့ "မီေလး" ေရတဲ့။ သူငယ္ခ်င္းေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ကေတာ့ သူ႕ခ်စ္သူကို အရမ္း ၀၊ ၀ လာလို႔တဲ့ ေခၚပုံက "လုံးတုံ" ေရတဲ့။
ကိုယ့္အစ္မတစ္ေယာက္ကေတာ့ အိမ္ေထာင္က်ၿပီး ၀လာလုိက္တာ။ ကိုယ္တု႔ိအားလုံးက ေယာက်္ားပစ္သြားလိမ့္မယ္လုိ႔ စေနၾကတာ။ အမယ္... သူ႕အမ်ဳိးသားက ၀၊ ၀ တုတ္တုတ္နဲ႔မို႔ ခ်စ္စႏိုးနဲ႔ "တာတီးပုိးေလး" တဲ့။ စႏၵာ ဆုိတဲ့ နာမည္ေလးကို သူ႕ခ်စ္သူက ျမတ္ျမတ္ႏုိးႏိုးေခၚလုိက္ေတာ့ "လမင္း" ေရတဲ့။
ကိုယ္အေဖရဲ႕ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္က သူ႕သမီးေလးကို ေခၚတာ "ယုန္ေလး" တဲ့။ အရမ္းခ်စ္စရာေကာင္းတာ၊ ျဖဴစင္တာလုိ႔ ေျပာလုိ႔ ကုိယ္တုိ႔ မ်က္လုံးထဲ သနားစရာ ယုန္သူငယ္ေလး မ်က္ႏွာျမင္လုိ႔။ အိမ္အေပၚထပ္က ဆင္းလာေတာ့ နည္းတဲ့ ယုန္မဲႀကီး မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ္တုိ႔ သားအဖ ရယ္ရအခက္၊ ၿပဳံးရအခက္။ ဒါေပမယ့္ ဖခင္တစ္ေယာက္က သူ႕ခံစားခ်က္နဲ႔ သူေခၚေတာ့လည္း ဟုတ္ေနတာပဲ။ကိုယ့္အေဖကေျပာေတာ့ သူ႕ယုန္က ေဂၚဇီလာယုန္ကြ တဲ့။
သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ပထမဆုံး သားေလးရေတာ့ ေခၚလိုက္တာ "ဘလန္လူး" တဲ့။ ကိုယ္က ဘာနာမည္လဲဟ ဆုိေတာ့ ႐ုပ္ဆုိးဆုိးေလးမို႔ ဘီလူးလန္၊ ဘလန္လူး တဲ့။ အံမယ္...အဲဒီဘလန္လူးေလးက အခုေတာ့ ေခ်ာလာလုိက္တာ၊ ကိုရီးယားမင္းသား႐ံွဳး။ ကိုယ္အစ္ကိုတစ္ေယာက္က မိန္းမရေတာ့ ပိန္ပိန္ေသးေသးေလးမို႔ ေခၚလုိက္တာ ပိစိတဲ့။ အခုမ်ား တခါတေလ ေျပာပုံက "ငါပိစိလုိ႔ ေခၚတာေတာင္ ဒီေလာက္ ၀ လာတာ။ တုတ္တုတ္ လုိ႔မ်ားေခၚခဲ႔ရင္ င့ါဒုကၡေတာ့ မေတြးရဲစရာပဲ" တဲ့။
သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကေတာ့ သူ႕ခ်စ္သူနာမည္က "ေလး" ေတြ၊ "ငယ္" ေတြ ထည့္ေခၚလုိ႔ မေကာင္းတာရယ္၊ သူခ်စ္တာကို အၿမဲတမ္း သတိရေနေစခ်င္တာရယ္ေၾကာင့္ေခၚတာက "ခ်စ္တာ" တဲ့။ သူ႕ခ်စ္သူလည္း ဒီနာမည္နဲ႔ အထာက်ဘုိ႔ ေတာ္ေတာ္ေလ့က်င့္ရမယ္ထင္တယ္။ ေခၚလုိက္ေတာ့လည္း ဟုတ္တုတ္တုတ္။ "ခ်စ္တာေရ" တဲ့။
ကုိယ္အေဒၚတစ္ေယာက္ကေတာ့ အခုထိ အပ်ဳိႀကီး။ သူ႕နာမည္က "ခင္ေမေမ" တဲ့။ သူ႕ပထမဆုံး ရည္းစားက ကခ်င္လူမ်ဳိး၊ ခ်စ္စႏိုးနဲ႔ ေခၚလုိက္ပုံက "ေမေမ" ဆိုလုိ႕ ေဒါသေတြ ထြက္လုိက္တာ အရမ္း။ တကယ္လုိ႔ "ေမေလး" လုိ႔ေခၚလုိက္ရင္ အေဒၚလည္း အပ်ဳိႀကီး ျဖစ္ခ်င္မွ ျဖစ္မွာ။
"မိုး" ပါတဲ့ ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းလဲ သူ႔အေမက ေခၚေတာ့ "မုိးသဲ" တဲ့။ ခ်စ္စရာေကာင္းသြားသလုိပဲ။ "သိဂၤ ီ" ပါတဲ့နာမည္ပုိင္႐ွင္ေလး သူ႕ကုိယ္သူ စကားေျပာေတာ့ "ဂီဂီ" တဲ့။ သူငယ္ခ်င္းေတြကလည္း ဂီဂီ လုိ႔ေခၚလုိက္ေတာ့ ခ်စ္စရာေလးျဖစ္လုိ႔။
ကၽြန္ေတာ္ၾကားဖူးတာ တစ္ခုလည္း႐ွိေသးတယ္။ မိသားစုတစ္ခုမွာ ပထမဆုံးသားဦးေလးေမြးလာေတာ့ "ခန္႕" တဲ့။ ေနာက္တစ္ခါ သမီးေလးရ လာေတာ့ "သန္႔" တဲ့။ အငယ္ဆုံးေလးေမြးလာေတာ့ မိဘေတြ နာမည္ေပးစရာမလုိေတာ့ဘူး။ တစ္႐ြာလုံးက ၀ုိင္းၿပီး ကင္ပြန္းတပ္ေပးလုိက္တာ "ဂန္႔" တဲ့။ ေအးေရာ...။
ကၽြန္ေတာ္ ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ အဘြားက ေခၚတာ "ဒိတ္ဂ်စ္" တဲ့။ ဂ်စ္က်တဲ့ ေနရာမွာ ဒိတ္ လုိ႔ဆုိပဲ။
တခါတေလစဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ နာမည္ေခၚတာခ်င္း အတူတူ ထူးထူးျခားျခားေလး ေခၚတဲ့လူဆုိမွတ္မိေနတတ္ၾကတယ္။ မေတြ႕တာၾကာလုိ႔ ဖုန္းဆက္ရင္သူေခၚလုိက္တဲ့ ကိုယ့္နာမည္ၾကားတာနဲ႔ ဘယ္သူဆုိတာ တန္းသိေနတာမ်ဳိး။ ကၽြန္ေတာ့္မွာဆုိလည္း ဇာတာထဲက နာမည္၊ မွတ္ပုံတင္ထဲက နာမည္၊ အေဖေခၚတဲ့နာမည္၊ အေမေခၚတဲ့နာမည္၊ သူငယ္ခ်င္းေတြက ေခၚတဲ့နာမည္၊ ဘယ္သူနဲ႔မွ မတူေအာင္ ေခၚတဲ့သူကေပးတဲ့ နာမည္ ၊ blog ေလာက၊ က ေခၚတဲ့နာမည္စုံေနတာပဲ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ခ်စ္တဲ့သူေတြက ေခၚၾကတဲ့ နာမည္ေတြခ် ေရးၾကည့္ရင္ ၁၅ ခုေလာက္ေတာင္႐ွိေနမလားဘဲ။